O buddyzmie

MAGICZNY BUDDYZM.

Religii mamy wiele. Niektóre przyciągają, niektóre odpychają. Dlaczego buddyzm okazuje sie taki magiczny?

BUDDYZM PIERWOTNY

Buddyzm opiera sie na kanonie tzw. „ Trójkoszu”, gdzie „kosz” to tradycja bądź miejsce przechowywania klejnotów, skarbów rodzinnych. Na „ Trojkosz” składają się trzy części:
- kosz nauk
-kosz dogmatyki ( kazan)
-kosz dyscypliny
Są to kosze „ pouczeń”, które powinni znać mnisi. Około polowy I wieku p.n.e. było bodaj 18 odłamów buddyzmu, każda z inna wersja „ Pisma Świętego”. Pierwotny kanon buddyzmu zredagowany był w języku kraju Magadhy ( płn. Wsch Indii) gdzie żył i działał Budda około polowy I tysiąclecia p.n.e. Miasto Kapilawasta to miejsce urodzenia Buddy. Są 2 przekazy szkól kierunku buddyzmu:
- hinajana tzw. „ mały wóz”, „ mała droga”- stary buddyzm
-mahajana- „ wielki wóź”, „ wielka droga” ( od początków n.e.)- święta księga buddyzmu.
Budda prowadził działalność nauczycielsko- kaznodziejska, umiejętnie dostosowywał swa naukę do słuchaczy i nawracał ich skierowując na właściwą drogę.

ZASADY i PRAWDY WIARY BUDDYZMU.

Buddyzm swe narodziny zawdzięczał nie „ objawieniu” lecz człowiekowi. Spiewane
mantry - formułki magicznej, zaklęcia- kierunek kładący nacisk na rytuał.
Każdy człowiek odpowiada za stan swojej duszy. Każdy człowiek jest dla siebie światłem. Budda wskazuje nam drogę, sami rozgrzeszamy się z wad. Nie ma rozgrzeszenia w buddyzmie.
Prawdziwy wyznawca Buddy wierzy w cztery szlachetne prawdy:
1. cierpieniem są narodziny, starość , choroba , śmierć
2. od odrodzenia tj. ponownego wcielenia się, reinkarnacji do odrodzenia prowadzi pragnienie rozkoszy, stawania się , przemijania.
3. żądze te usuwa całkowite zniszczenie pożądania.
4. podążanie droga do usunięcia cierpienia.
REINKARNACJA to METENSOMATOZA – przemieszczanie się w coraz to inne ciało.
Buddyzm naucza o inkarnacjach Buddy ludzkich i zwierzęcych. Skupianie się i zagłębianie się w medytacji. Elementy filozoficzne są o wiele ważniejsze dla buddyzmu pierwotnego tj. 4 tezy, prawdy. Ukazywały krąg wcieleń grożących każdej istocie i wyłuszczały możliwość wyrwania się z tych pet przez dyscyplinę wewnętrzną z kilkoma stopniami medytacji włącznie. Budda przeczy istnieniu duszy i wszelkiej prawdy objawionej. Głosił, ze każda istota żyjąca jest przemijającym połączeniem czynników bytu, nazwanych przez niego Dharma czyli doktryna, nauka. Rzeczywistością według Buddy jest nie istnienie lecz stawanie się i przemijanie, co przypomina tezę Heraklita, ze wszystko jest płynne ”panta rei”. Kto wstąpi na drogę Buddy, do „ potoku” ma zapewnione wyzwolenie od przemijania. Na drogę składają się ceremonie , Budda, jego doktryna, gmina i cnota. Zdobycie stopnia arahanta tj. „ świętego” , „ godnego” to udoskonalenie pięciu zdolności a w dążeniu do celu pomaga medytacja z 4 jej stopniami, opisywanymi w „ Trojkoszu”. Z jogi Budda przejął skupienie i medytacje jako środki wiodące do upragnionego celu. Medytacja pozwala wznosić się do coraz to wyższych stanów świadomości czemu ma służyć odpowiednia pozycja ciała, regulowanie oddechu. Praktyki kontemplacyjne maja znaczenie wywyższenia się ponad indywidualna śmierć. Ćwiczenia duchowe to recytacja reguł rejestru przewinien i grzechów jakich należy unikać o nazwie pratimoksza ( „ uwolnienie” , „ absolucja”) Ceremonie uroczyste w kulcie religijnym w pierwotnym buddyzmie to : patimokkha, poszadha, panarana. Jednak odżegnywano się od ceremonii zewnętrznych podkreślając, iz nowa wiara jest wewnętrzna. Buddzie okazywano cześć zbliżając się do niego z odsłoniętym prawym barkiem, a pozdrawiano go składając dłonie w tzw. andzali i głęboko się skłaniając, przy pożegnaniu czyniono tak samo, aby następnie obejść go dookoła mając go zawsze po prawej stronie. Kult pośmiertny, tzn. oddawanie czci relikwiom polegał na wierze w cudowne działanie szczątków śmiertelnych Buddy. Oddawanie im czci miało ochraniać przed różnego rodzaju nieszczęściami lub zapewniać niezwykle powodzenie w świeckich przedsięwzięciach. Buddyzm pierwotny nie znal modlitwy. Miejsce modlitwy zajmowały ćwiczenia duchowe i kazania.
Empiryczny byt jest identyczny z absolutna istota czyli samym Budda. Prawda ta zawarta jest w piśmie szkoły tendai zwanym Sutra Lotosu. Świadomość można uznać za identyczna z absolutem. Każda istność jest Budda, a Budda przejawia się w najpospolitszej nawet istności. Wraz z istota Buddę w każdym punkcie świata jest tez raj i tak jak Budda- absolut obejmuje wszystkie zjawiska , tak samo 1 akt świadomości zawiera całość zjawisk „ 3 tysięcy światów”. Kto to pojmie, zrównał się z Budda. Aby lepiej pojąc te prawdę zalecane są różne typy dyscypliny, medytacji i magii. Wszechświat jest absolutnym ciałem Buddy, wszystko we wszechświecie ma magiczne znaczenie. Należyte dopełnienie rytuału czyni drugiego człowieka Budda. Gdy rytualne przepisy nie zostają zachowane, nie wyzwala się magiczna siła z obiektu. Buddyzm przyjmuje istnienie moralnego porządku świata, dzięki któremu wszelkie działania otrzymują zapłatę w postaci reinkarnacji. Jednostki nie maja samodzielnego i trwałego istnienia, łączy się dharmy w przemijającą całość. Buddyści przeczą kategorycznie istnieniu jakiejś najwyższej istoty wymierzającej nagrodę za uczynki dobre i karę za złe.

WYRAZ ZEWNETRZNY BUDDYZMU to :
posagi, wcześniej przedstawianie stóp mistrza, świętego drzewa figowego, „ kola nauki”. tronu itp., kult relikwii.

BUDDYZM JAKO RELIGIA SWIATOWA.
Tradycja buddyjska trwa dwa i pól tysiąca lat. Najwięcej zwolenników znajduje się w Japonii, Indiach, Korei, Chinach i Nepalu, Cejlonie i Birmie.
Buddyzm narodził się w Indiach i przeszczepiony został na inne tereny nawet poza Azje, odgrywa dużą role kulturalna w krajach Azji. Liczba obecnych wyznawców to 310 mln, 13% całej ludności świata co daje tej religii miano światowej dzięki swemu uniwersalizmowi. Buddyzm uznawał formy obcych kultów za przejawy jednej i tej samej prawdy o istnieniu, brak barier kastowych, niewykazywanie błędów światopoglądowych innych nauk i religii co mogło tylko przysporzyć tej religii więcej wyznawców. Rowniez prostota systemu etycznego buddyzmu polegającą na wyrzekaniu się uciech, doczesnych pragnień, czystości serca i życzliwości dla żyjących i cierpiących przyciągała nowych uczniów. Buddyzm bazował na ideałach dobra, sprawiedliwości i braterstwa.

OBRZADKI BUDDYJSKIE.
Obchodzone jest święto bon lub urabon. Pochówek w kurhanach ( kofun), urny ze szczątkami spalonego ciała umieszczane w niszy grobowej lub zagrzebywane bezpośrednio w ziemi. Również Dabi czyli palenie to nowy obyczaj pogrzebowy, zmarłego palono na stosie na znak zwycięstwa wiernego buddysty nad ciałem, unicestwienia jego własnego ja, przez co jedynie można się było stać HOTOKE czyli Budda. Jak mówi Marc Akajlas Singh Price ceremonie inkluzji do buddyzmu wyglądają jak ceremonie wręczenia nagród. Nadane zostają specjalne imiona i nazwiska. Akaljas znaczy bez śmierci, jak mówi Marc Price i kochający śpiewać na chwałę Bogu. Singh znaczy lew i jest to tradycja aby otrzymywać imię Singh. Te nowe imiona zostały mu nadane podczas letniego przesilenia i spotkania buddystów w USA. Więcej szczegółów o wszelkich wydarzeniach buddyzmu można śledzić na stronie www.3ho.org. Jedna z ważniejszych rzeczy jaka wyciąga się z buddyzmu to możność używania strun głosowych publicznie, jak wspomina Marc. Nuci się mantry, powtarzane sylaby w takt muzyki i trzyma się w rekach łańcuszek paciorków podobny do różańca ale symbolizujący człowieka, podczas śpiewania Nam Myoho Renge Kyo – hymnu buddyjskiego.Przez śpiewanie 6 sylab tego hymnu realizują się korzyści „ Pismo Święte’ buddyzmu czyli Lotus Sutra. Trzymanie łańcuszka w rekach pokazuje mikrokosmos osoby i wskazuje, iż bierzemy nasze zycie w nasze ręce. Buddyści śpiewają „ Nam Myoho Renge Kyo” i czytają Lotus Sutra – buddyjski święty tekst. Stać trzeba twarzą do świętego posagu , z oczami otwartymi i trzymając łańcuszek. 6 sylab w hymnie buddyjskim to: Nam, ho, ren, ge , kyo, myoho. Nam pochodzi z Sanskrytu i oznacza poddanie się, szukanie ucieczki w Buddzie. Myoho to literalnie mistyczne prawo- zasada świata, Renge to kwiat lotosu, kyo znaczy sutra czyli nauczania Buddy. W tej terapeutycznej sile mantry, muzyki spirytualistycznej buddyzmu umacnia się dobrostan ciała, umysłu i ducha. To jest cel śpiewania i kontemplacji w rytm tej muzyki.

BUDDYZM TYBETANSKI.
Buddyzm występujący w Tybecie jest zwany buddyzmem tybetańskim. Dawny tybetański szamanizm ( bon) odcisnął piętno na tybetańskim buddyzmie poprzez lamaizm czyli wiarę w demony- obrońców religii, które odróżnia te religie od ortodoksyjnego buddyzmu. Kult duchów gór, jezior jest w Tybecie powszechnym zjawiskiem. Po drugie tradycja bonu czyli tybetańskiego szamanizmu pozostawiła po sobie instytucje magów- wróżbitów. Ich praktyki zostały zalegalizowane, są wcieleniami obrońców religii – demonów.
W buddyzmie tybetańskim brak jest zakazu spożywania pokarmów mięsnych.

DLACZEGO BUDDYZM JEST TAK ATRAKCYJNA RELIGIA?
Buddyzm odpowiada na szukanie wewnętrznego spokoju, ucieczki od śmierci, pozwala wierzyc ludziom, ze przetrwają w następnych wcieleniach. Buddyści odcinają się od obowiązków wobec rodziny i wobec państwa, tracąc czas na medytacjach. Niektórzy uważają, iż buddyzm jest pewnego rodzaju eskapizmem od realiów życia.
Walory ogólności doktryny buddyzmu zgodne są ze zdrowym rozsądkiem. Buddyzm ponadto przyjmuje postawę pobłażliwą dla cudzych poglądów. Organizowane są międzynarodowe kongresy buddystów i planowane zorganizowanie międzynarodowego ruchu buddystów w 25 wiekach istnienia tej wiary, która wywarła niezatarte piętno na kulturze i zwyczajach Środkowego i Dalekiego Wschodu.

MIEJSCA RYTUALOW BUDDYZMU W LONDYNIE.
Miejsca spotkań buddystów to ich domy. W Londynie istnieje związek buddystów, centrum buddyzmu, w Wimbledonie przy uniwersytecie Kingston miejsce modlitw buddystów, centrum Holborn to centrum diamentowej drogi Buddystów ( 27 John Mews) czy tez miejsca spotkań mnichów w Wandsworth Town w dawnej fabryce pianin.

COPYRIGHT© MIRELLIUM, 2010.